Transakcje

Wybór wariantu należy do podmiotu nadzorowanego. Raportowanie za pomocą każdego z wariantów spełnia obowiązek sprawozdawczy.

Wybierając wariant zagregowany, raportowaniu podlegają zagregowane wartości poszczególnych transakcji na poziomie instrumentu finansowego i typu transakcji za cały okres sprawozdawczy. Oznacza to, że dane z ewidencji transakcji należy przetworzyć w celu uzyskania wartości zagregowanych.

Drugą opcją jest raportowanie według wariantu standardowego. Wariant ten umożliwia przekazywanie informacji na poziomie pojedynczych transakcji i nie wymaga agregacji danych z całego okresu sprawozdawczego.

Przy tworzeniu plików należy pamiętać, że wymagalność niektórych pól uzależniona jest od wyboru wariantu sprawozdania i jest sprawdzana asercjami (regułami walidacyjnymi).

Szczegółowe informacje nt. wariantu standardowego i zagregowanego dostępne są w typie wyliczeniowym „Warianty Transakcji”: knf.tpw.WariantyTransakcji.xsd.

Zastosowanie obu wariantów zostało przedstawione w przykładowych sprawozdaniach: https://sprawozdawczosc.knf.gov.pl/podmioty/fi/okresowe/fi-transakcje#przyklady

Zestawienie transakcji powinno przedstawiać transakcje zgodnie z ewidencją transakcji prowadzoną przez towarzystwo, z wyłączeniem lokat w depozyty.

Udzielenie pożyczki papierów wartościowych zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy raportować jako typ transakcji „Pożyczka papierów wartościowych”.

Pozostałe przypadki, w tym udzielenie pożyczki, o której mowa w art. 151 ustawy o funduszach inwestycyjnych lub zaciągniecie pożyczki papierów wartościowych przez FIZ, należy raportować jako typ transakcji „INNE”, a następnie uzupełnić pole „InnyTypTransakcji” o szczegółowe informacje nt. tej pożyczki papierów wartościowych.

Otwarcie transakcji na instrumencie pochodnym należy raportować jako typ transakcji „Kupno”. Dotyczy to również otwarcia pozycji krótkiej.